ข้อมูลของสุนัข ดัชชุน รูปร่างและลักษณะนิสัย

ดัชชุนด์หรือที่รู้จักกันในชื่อ "หมาไส้กรอก" เป็นสายพันธุ์ที่มีความโดดเด่นจากลำตัวยาวและขาสั้น หน้าอกลึก จมูกยาว และหูพับ ดัชชุนด์มีสองขนาด ได้แก่ ขนาดมาตรฐานและขนาดจิ๋ว ขนของพวกเขามีตั้งแต่เรียบ ยาว หรือขนดก และมีหลายสี เช่น สีดำ แดง ช็อคโกแลต สีแทน หรือลายจุด เดิมทีพวกเขาถูกเลี้ยงมาเพื่อการล่าสัตว์และใช้งาน กระดูกสันหลังที่ยาวและขาที่แข็งแรงช่วยให้มีความคล่องตัวและความอดทนกว่าพันธุ์อื่น ๆ ในขณะที่อุ้งเท้ารูปไม้พายช่วยให้สามารถขุดดินได้ดี

โดยทั่วไปแล้ว ดัชชุนด์จะมีอายุขัยยาวนานมากเมื่อเทียบกับสุนัขพันธุ์อื่น ๆ โดยส่วนใหญ่จะมีอายุระหว่าง 12 ถึง 16 ปี ปัจจัยต่างๆ เช่น พันธุกรรม อาหาร การออกกำลังกาย และการดูแลโดยสัตวแพทย์เป็นประจำ มีอิทธิพลอย่างมากต่อการมีอายุยืนยาวของพวกเขา รูปร่างที่เป็นเอกลักษณ์ของพวกเขาต้องการการดูแลเป็นพิเศษเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับหลัง ซึ่งอาจส่งผลต่อสุขภาพและอายุขัยของพวกเขา

ดัชชุนด์มีต้นกำเนิดย้อนกลับไปที่ประเทศเยอรมนีในศตวรรษที่ 15 ซึ่งเป็นที่ที่พวกเขาถูกผสมพันธุ์เพื่อล่าตัวแบดเจอร์ซึ่งเป็นปัญหาสำหรับชาวเยอรมันในสมัยนั้น จึงได้ชื่อว่า “ดัชชุนด์” ซึ่งแปลว่า “สุนัขแบดเจอร์” ในภาษาเยอรมัน นิสัยที่กล้าหาญและหวงถิ่นของพวกเขาจึงทำให้สามารถล่าเหยื่อได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะเหยื่อที่อยู่ในโพรงอย่างตัวแบดเจอร์ เมื่อเวลาผ่านไป ดัชชุนด์ได้เปลี่ยนจากนักล่ามาเป็นสัตว์เลี้ยงแสนรัก แต่ก็ยังคงมีนิสัยที่กล้าหาญ ไม่กลัวใคร ตามสัญชาติญาณโดยกำเนิด

ลักษณะของดัชชุนด์

ลักษณะด้านอารมณ์

ดัชชุนด์ขึ้นชื่อในเรื่องนิสัยที่กล้าหาญและขี้สงสัย ทำให้บางครั้งก็ไม่ฟังคำสั่ง และค่อนข้างดื้อรั้น แม้ว่าจะตัวเล็ก แต่มักจะมีนิสัยเหมือนสุนัขตัวใหญ่ และห้าวหาญขัดกับขนาดของตัวเอง พวกเขาเป็นสุนัขที่ภักดี สามารถปกป้อง และช่วยระวังคนแปลกหน้า ทำให้พวกเขาเป็นสุนัขเฝ้าบ้านที่ยอดเยี่ยม

ลักษณะด้านกายภาพ

แม้จะมีรูปร่างเล็ก แต่ดัชชุนด์เป็นสุนัขที่เป็นแรงเหลือล้นและชอบออกกำลังกาย การเดินเล่นทุกวันจะดีกับพวกเขามาก อย่างไรก็ตาม การเล่นหรือทำกิจกรรมต่าง ๆ ควรทำด้วยความระมัดระวังเพื่อป้องกันปัญหาที่เกี่ยวกับหลัง พวกเขาไม่ใช่สายพันธุ์ที่ชอบวิ่งแรง ๆ หรือเล่นกีฬากระแทกกระทั้นเท่าไหร่นัก แต่พวกเขาถือว่ามีความแข็งแกร่งมากเมื่อเทียบกับขนาดตัว

ความเป็นมิตร

ดัชชุนด์ถือว่าเป็นมิตรกับครอบครัวหรือคนที่คุ้นเคย แต่ค่อนข้างระแวงคนแปลกหน้า พวกเขาภักดีและรักเจ้าของเพียงแค่คนเดียว แต่ก็สามารถสนิทกับคนอื่น ๆ ได้เช่นกัน ควรฝึกให้เข้าสังคมตั้งแต่อายุยังน้อยเพื่อลดความก้าวร้าวซึ่งเป็นนิสัยที่ติดมาจากการเป็นนักล่าในอดีต

การดูแลดัชชุนด์

การดูแลขน

การดูแลขนของดัชชุนด์แตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับประเภทขนของพวกเขา ส่วนใหญ่ดัชชุนด์จะมีขนที่สั้น เรียบ ไม่ต้องการการดูแลอะไรมากมาย เพียงแค่อาบน้ำเป็นครั้งคราว ตัดเล็บเป็นประจำ แต่พวกเขามีขนที่ยาวก็อาจจำเป็นต้องแปรงขนบ่อย ๆ เพื่อป้องกันการพันกัน และหากมีขนหยิกก็อาจจะต้องการการดูแลเป็นพิเศษ

การฝึกฝน

ดัชชุนด์เป็นสุนัขที่อาจจะฝึกยากเล็กน้อย เนื่องจากนิสัยรักอิสระและดื้อรั้นแบบนักล่า จึงจำเป็นต้องใช้ทั้งความอดทน ความสม่ำเสมอ และการให้รางวัลเพื่อให้การฝึกฝนมีประสิทธิภาพ แนะนำให้ฝึกในแบบที่เรียกว่า “Crate training” ซึ่งเป็นการฝึกให้พวกมันอยู่ในกรงหรือในบ้านของตัวเองอย่างสมัครใจ เช่น ให้ขนมเมื่อยอมอยู่ในบ้าน การทำแบบนี้จะทำให้มันรู้สึกหวงถิ่นมากขึ้น และสามารถใช้สำหรับเฝ้าบ้านได้

การดูแลสุขภาพ

ปัญหาที่สำคัญที่สุดสำหรับดัชชุนด์คือโรคหมอนรองกระดูกสันหลัง (Intervertebral Disc Disease หรือ IVDD) เนื่องจากกระดูกสันหลังที่ค่อนข้างยาว

การควบคุมน้ำหนักของพวกเขาให้อยู่ในเกณฑ์ที่เหมาะสมและการพบสัตว์แพทย์เป็นประจำถือเป็นสิ่งสำคัญในการลดความเสี่ยงจากโรคนี้ นอกจากนี้ การรับประทานอาหารที่สมดุลและการออกกำลังกายในระดับปานกลางสามารถช่วยป้องกันโรคอ้วนและเสริมความแข็งแกร่งให้กล้ามเนื้อเพื่อรองรับหลังได้

ประเภทของดัชชุนด์

ดัชชุนด์ถูกจำแนกประเภทตามขนาด ประเภทขน และสีหรือลวดลายเป็นหลัก 

ตามขนาด

• ดัชชุนด์มาตรฐาน (Standard Dachshund): มีน้ำหนักระหว่าง 7 ถึง 15 กิโลกรัม เป็นขนาดดั้งเดิมและเพาะพันธุ์มาเพื่อการล่าแบดเจอร์หรือสัตว์อื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในโพรง
• มิเนเจอร์ ดัชชุนด์ (Miniature Dachshund): หนักไม่เกิน 5 กิโล และเป็นสุนัขเลี้ยงในบ้าน แต่ก็ยังคงมีสัญชาติญาณของสัตว์นักล่าอยู่
• Kaninchen (Rabbit) Dachshund: สายพันธุ์นี้ไม่ได้รับการยอมรับในบางประเทศโดยเฉพาะประเทศนอกยุโรป เช่น ในสหรัฐอเมริกา ไม่นับสายพันธุ์นี้เป็นหนึ่งในดัชชุนด์เนื่องจากขนาดของพวกเขา โดยมีขนาดเล็กที่สุดในบรรดาดัชชุนด์ประเภทอื่น ๆ พวกเขาถูกเพาะพันธุ์มาเพื่อการล่ากระต่ายโดยเฉพาะ

ตามประเภทขน

• ขนเรียบ: เป็นที่รู้จักมากที่สุด มีขนสั้นและเป็นมันเงา
• ขนยาว: มีขนที่นุ่มลื่นและเป็นลอนเล็กน้อย ซึ่งจะค่อนข้างยาวในบริเวณคอ ตัว และขา
• ขนดก: มีลักษณะเป็นขนหนาและหยาบ มีคิ้วเป็นพวงและมีเครา

ตามสี

• ดัชชุนด์สีเดียว: มักเป็นสีแดงหรือสีครีม บางครั้งอาจมีขนสีดำหรือสีน้ำตาลเล็กน้อย
• ดัชชุนด์สองสี: สีดำ ช็อคโกแลต สีเหมือนหมูป่า (สีน้ำตาลและสีดำผสมกัน) สีเทา และสีน้ำตาลแกมเหลือง (เรียกว่าสีอิซาเบลลา) โดยแต่ละตัวจะมีสีน้ำตาลหรือสีครีมแทรกด้วย

ตามลายขน

• แต้ม (เรียกว่าลายเมิร์ล): ลวดลายจุด ๆ ซึ่งอาจมีสีสว่างหรือเข้มก็ได้
• บรินเดิ้ล: มีแถบสีเข้มทั่วตัว
• พีบัลด์: มีสีรองพื้นสีขาวและมีสีอื่นเป็นหย่อมๆ

คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับดัชชุนด์

• ดัชชุนด์เป็นสัตว์เลี้ยงที่ดีหรือไม่?

  ใช่ ดัชชุนด์เป็นสัตว์เลี้ยงที่ดี พวกเขาเป็นเพื่อนที่ซื่อสัตย์และน่ารัก พวกมันรักและผูกพันกับเจ้าของมาก ๆ เนื่องจากมีขนาดเล็กจึงสามารถเลี้ยงในอพาร์ตเมนต์ได้ พวกเขามีบุคลิกที่สดใส สามารถเลี้ยงให้อยู่กับเด็กได้หากฝึกอย่างเหมาะสม 

• ดัชชุนด์เห่าบ่อยไหม?

  ดัชชุนด์ถือเป็นสุนัขที่เห่าค่อนข้างบ่อย ซึ่งมีสาเหตุมาจากบรรพบุรุษของพวกเขาที่เป็นสัตว์นักล่า พวกเขาอาจเห่าเพื่อเตือนเจ้าของถึงคนแปลกหน้าหรือเมื่อต้องการความสนใจ หากได้รับการฝึกฝนที่ดีพอ ก็อาจจะสามารถลดการเห่าของพวกเขาได้ แต่ก็ยังถือว่าเห่าบ่อยเมื่อเทียบกับพันธุ์อื่น ๆ 

• ดัชชุนด์ขี้กลัวไหม?

  โดยทั่วไปแล้ว ดัชชุนด์ค่อยข้างกล้าหาญและบางครั้งก็ไม่กลัวอะไรเลย เนื่องจากถูกเลี้ยงมาให้ล่าสัตว์ตั้งแต่บรรพบุรุษ ก็ตาม ก็เหมือนกับสุนัขพันธุ์อื่นๆ พวกเขาอาจวิตกกังวลหรือหวาดกลัวในสถานการณ์ที่ตึงเครียด ไม่คุ้นเคย หรือเจอกับสิ่งที่คิดว่าเป็นอันตราย การฝึกที่เหมาะสมหรือการให้เข้าสังคมตั้งแต่เป็นลูกหมาสามารถช่วยในเรื่องนี้ได้

• ลักษณะนิสัยของดัชชุนด์เป็นอย่างไร?

  ดัชชุนด์ขึ้นชื่อในเรื่องความมั่นใจและความดื้อตามแบบของสัตว์นักล่า พวกเขาอยากรู้อยากเห็นและตัดสินใจได้อย่างรวดเร็ว แม้ว่าพวกเขาจะมีความรักต่อครอบครัว แต่ก็ยังคงต้องการอิสระ จึงเป็นสุนัขที่มั่นใจในตัวเองไปพร้อม ๆ กับการต้องการความสนใจจากเจ้าของ